ဂ်ဴလီယာပို႔ေပးခဲ့တဲ့ေမးလ္နဲ႔ ေဟာဒီကဗ်ာကိုေရးဖြဲ႔တယ္

ဂ်ဴလီယာပို႔ေပးခဲ့တဲ့ေမးလ္နဲ႔ ေဟာဒီကဗ်ာကိုေရးဖြဲ႔တယ္
ေဆာင္းယြန္းလ

ဂ်ဴလီယာေရးလိုက္တဲ့ ေမးလ္ထဲမွာ
မီးေတြေမွာင္ေနတယ္
ၿပီးေတာ့..မီးေတြေလာင္ေနတယ္ အခ်စ္ေရတဲ့...

က်ည္ဆန္ပါတဲ့ ဗံုးေတြကြဲေနတယ္
ေရမပါတဲ့ ပံုးေတြေပါက္ေနတယ္
ကန္ေတြေၿခာက္ေနတယ္ ၿမစ္ေရေနာက္ေနတယ္ အခ်စ္ေရတဲ့...

ေၿမထုေၿခာက္ေနတယ္ ေလထုေပ်ာက္ေနတယ္
ငတ္မြတ္မႈက အစာအိမ္မွာ အပင္ေပါက္ေနတယ္
ေမတၱာေတြေပ်ာက္ေနၾကတယ္
ၿပီးေတာ့..သစၥာေတြေဖာက္ေနၾကတယ္ အခ်စ္ေရတဲ့...

တခ်ိဳ႕ကလည္း
အဆန္မပါတဲ့ အေၿမွာက္ေတြေဖာက္ေနရင္း
အသံ“အ”ေနတဲ့ ဇာတ္ကိုခင္းထားၾကေတာ့
ေလညင္းကေလးနဲ႔ ေဝးေနတာၾကာလွေပါ့ အခ်စ္ေရတဲ့…

လူမႈရႈခင္းကအစ
သဘာဝရႈခင္းအလယ္ ႏူိင္ငံ့ရႈခင္းအဆံုး
စ လယ္ ဆံုး မီးေလာင္ၿပာဖံုးေနၿပီး
လူၿဖစ္ရႈံးေနခဲ့ရတာလည္း ၾကာလွေပါ့ အခ်စ္ေရတဲ့…

ဂ်ဴလီယာရယ္…
နင္ေရးလိုက္တဲ့ အီလက္ထေရာနစ္ ေမးလ္ထဲက
မ်က္ရည္ၿပာေတြဝဲေနရွာတဲ့ စကားလံုးဝါဝါေတြကို
ႏွလံုးသားမရွိတဲ့မ်က္စိနဲ႔ ဖတ္ၾကည့္လို႔ရႏုိင္မတဲ့လားကြယ္.....

ဂ်ဴလီယာေရ..ေကာင္မေလးရဲ့
ငါက ရင္ခုန္တတ္ရုံရွင္သန္ေနတဲ့ ႏွလံုးသားတစံုနဲ႔
တိုင္းၿပည္ရဲ့သတ္ပံုေတြကို ဖြင့္ဖတ္ၾကည့္ခဲ့သူမဟုတ္ပါဘူး.....

တိုင္းေရး ၿပည္ရာကိစၥမွာ
ဟိုအခ်စ္သီခ်င္းေလးတပုဒ္ထဲကလို
“ၿမင္ရုံၾကင္ရုံ ရင္ခုန္စြာပင္
အေဝးကေနပဲ တိတ္တိတ္ခ်စ္လို႔”ေတာ့ မရႏုိင္ဘူးဆိုတာ
နင္လည္းေကာင္းေကာင္းသိမွာပါ ဂ်ဴလီယာ…..

ဒါေၾကာင့္..အနက္ရႈိင္းဆံုးေသာ ဒဏ္ရာေတြရေနခဲ့သူဟာ
တဘဝလံုးစာအနာကို ႏွလံုးသားနဲ႔ဝါက်ဖြဲ႔လို႔
နင္ပို႔ေပးခဲ့တဲ့ေမးလ္နဲ႔ ေဟာဒီကဗ်ာကိုေရးၿဖစ္ခဲ့တယ္ ဂ်ဴလီယာ…..။ ။

ေဆာင္းယြန္းလ
© http://www.saungyunela.blogspot.com/