ညမခ်ဳပ္ေသးဘူး
၎တို ့ဟာ အရြယ္အားျဖင့္ တခ်ဳိ ့က ၃၅၊ တခ်ဳိ ့က ၄၀၊ တခ်ဳိ ့က ၄၅။ အေမရိကန္မွာ ေရာက္တာ တခ်ဳိ႕က ၁၀ႏွစ္၊ တခ်ဳိ ့က ၁၅ႏွစ္၊ တခ်ဳိ ့ၾကေတာ့ အခုမွေရာက္ခါစ ပူပူေႏြးေႏြး။ ေရာက္တာၾကာျပီျဖစ္တဲ့ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ မနက္ပိုင္း အလုပ္လုပ္ျပီး၊ တခ်ဳိ ့က ညပိုင္း အလုပ္လုပ္ၾကတယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ ၎တို႔ဟာ ၎တို႔ ေနထုိင္လ်က္ရွိတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ထဲမွာ ပါဝင္စီးေမ်ာ (ႏိုင္)မႈ မရွိသေလာက္ပဲ။
အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးရွိတယ္။
တခ်ဳိ ့က ဘာသာစကား အကန္႔အသတ္ေၾကာင့္။ တခ်ဳိ ့က ေနထိုင္ပံုစရိုက္ျခင္း ညွိမယူႏိုင္တာေၾကာင့္။ တခ်ဳိ ့က အၾကိဳက္ခ်င္းမတူဘူး။ အဓိက ပါဝင္စီးေမ်ာ (ႏိုင္)မႈ မရွိႏိုင္ရတဲ့ အေၾကာင္းကေတာ့ ၎တို႔ရဲ႕ ၾကီးျပင္းရွင္သန္ပံုက ၎းတို ့ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ အပံုၾကီး ကြဲျပားေနတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ပဲ။ အေမရိကန္ ေရာက္လာတဲ့ ျမန္မာျပည္သားခ်င္းအတူတူေတာင္ ၾကီးျပင္းရွင္သန္ပံုမတူရင္ ၎တို႔ဟာ စကားေျပာလို႔ မရဘူး။ ေမြးေန႔ပြဲ သြားလို ့ မရဘူး။ အလႈအတန္း အတူတူလုပ္လို ့မရဘူး။
၎တို ့ဟာ အလုပ္သြားတယ္။ အလုပ္ျပန္လာတယ္။
အလုပ္ျပန္လာတယ္။ ျပီးရင္ အလုပ္သြားတယ္။
စေန၊ တနဂၤေနြလို၊ သို ့မဟုတ္ ရက္ၾကီးခါၾကီး အားလပ္ရက္လို ေန႔မ်ဳိးဆိုရင္ေတာ့ ၎တို ့ဟာ ၎တို ့ထဲက တအိမ္အိမ္မွာ ဆံုၾကတယ္။
ည မခ်ဳပ္ တခ်ဳပ္၊ ညခ်ဳပ္ခါစ အခ်ိန္မ်ဳိးမွာေပါ့။
၎တို ့တခ်ဳိ ့က ဘီယာယူလာတယ္။ တခ်ဳိ ့အရက္ပါလာမယ္။ ေရာက္ခါစ ပူပူေႏြးေႏြးေတြကေတာ့ ရွိတာေတြကို ခ်က္မယ္ ျပဳတ္မယ္၊ ခြက္ေတြ ေရခဲေတြ အျမည္းေတြကိုအဆင္သင့္လုပ္မယ္။
အားလံုးျပီးသြားရင္ ၎တို ့ထဲက တေယာက္တေယာက္က ခြက္ကိုေမာ့ေသာက္ရင္း၊ ျပီးရင္ အျမည္းတလုတ္ကိုစားရင္း စကားစပါလိမ့္မယ္။
ဒီလိုပဲ လုပ္လာခဲ့တာ ၎တို ့ရဲ ့ဓေလ့ထံုးတမ္း ရိုးရာအစဥ္အလာတခုေတာင္ ျဖစ္လာပါျပီ။
ဘာေတြထူးေသးလဲ။ ဘာမွမထူးပါဘူး။ ေရဒီယိုေတြထဲက ေျပာေနၾကတာေတြရယ္၊ ကမၻာ့ကုလသမဂၢကေန ဘာေတြလုပ္မယ္ဆိုတာရယ္၊ နအဖက လူ ့အခြင့္အေရး ဘယ္လိုခ်ဳိးဖာက္ေနတာေတြရယ္၊ ပညာရွင္ေတြ စကားဝိုင္းေတြ သံုးသပ္ေနတာရယ္။
တခါတခါ ဒီေရဒီယိုေတြကိုနားေထာင္ရတာ အကုသိုလ္ပြားတယ္ကြာ။ (၎တို႔ထဲက ၎တို႔ကို ေျပာလိုက္သည္။)
၎တို ့ထဲက ၎တို ့ကေတာ့ အခုလို ျပန္ေျပာသည္။
ဒါကေတာ့ အၾကမ္းမဖက္ေတာ္လွန္ေရး လုပ္ေနတာပဲ။ ဒီေလာက္ေတာ့ရွိမွာေပါ့။ စိတ္ရွည္ရမယ္။ သည္းခံရမွာေပါ့။ သတင္းမီဒီယာေတြကေနတဆင့္ ျပည္သူကို ျဖစ္ေနတာေတြ တင္ျပသြားရမယ္။ လံႈ႕ေဆာ္သြားရမယ္။ ႏိုင္ငံတကာမိသားစုရဲ့ စာနာမႈနဲ ့ကူညီမႈကိုယူျပီး ကုလသမဂၢကေန၊ ႏိုင္ငံတကာကေန ဖိအားေပးသြားရမယ္။ ေလာေလာဆယ္အေျခအေနအရ ဒါကလြဲျပီး ငါတို ့မွာ ဒီထက္ပိုျပီး ဘာလုပ္ႏိုင္တာ ရွိလို ့လဲ။
၎တို့ထဲက ၎တို႔က ေျပာသည္။ ေတာ္လိုက္ေတာ့ေလကြာ… ႏိုင္ငံတကာဖိအား။ ေရႊဝါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရးမွာ ဘုန္းၾကီးေတြကို ရိုက္သတ္လိုက္တာ အားလံုးေတြ ႔ေနတာပဲ။ နာဂစ္မုန္တိုင္းမွာေရာ မင္းတို ့အားကိုးေနတဲ့ အေမရိကန္ေရာ ကုလသမဂၢေရာ ႏိုင္ငံတကာေရာ ဘာလုပ္ႏိုင္လို ့လဲ။ ေနာက္ဆံုး နအဖ ဟေပးသေလာက္နဲ ့ပဲ လ်ဳိဝင္သြားရတာ မဟုတ္လား။ ေနာက္ဆံုးကုန္ကုန္ေျပာမယ္ကြာ ျမန္မာျပည္မွာ နအဖျပဳတ္က်သြားရင္ေတာင္ အဲဒါႏိုင္ငံတကာေၾကာင့္၊ ကုလသမဂၢေၾကာင့္၊ အေမရိကန္ေၾကာင့္၊ ဘယ္သူ ့ေၾကာင့္မွ မဟုတ္ဘူး။ နအဖက ေဖာက္ျပန္လြန္းအားၾကီးလို ့ သူ ့အလိုလို ပ်က္သြားတာပဲ ျဖစ္ရမယ္။
၎တို ့ထဲက ၎တို ့ကို ဝင္ေရာက္ေျဖသိမ့္သည္။ ဒါကေတာ့ကြာ တရုတ္က ေရွ ့ကေနဝင္ျပီး ရပ္ေနတာကို။ ေဘးအိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြကိုလည္း ၾကည့္ပါအံုး။ နအဖအၾကိဳက္လိုက္ေျပာျပီး ငါတို ့ႏိုင္ငံက ကုန္ၾကမ္းေတြနဲ ့လုပ္အားေတြကို ေစ်းေပါေပါနဲ ့ဝယ္ျပီး၊ ကိုယ္က်ဳိးစီးပြား ၾကည့္ေနၾကတာကို… ..ကြ။ အထူးသျဖင့္ တရုတ္က အဆိုးဆံုးပဲ။ ဒီေကာင္မရွိရင္ နအဖျပဳတ္သြားတာၾကာျပီ။
၎တို ့ထဲက ၎တို ့ကပဲ ေရဒီယိုစကားဝိုင္းေတြမွာ ၾကားေနၾက ပညာရွင္ေလသံမ်ဳိးျဖင့္ ဝင္ေရာက္ ေနရာယူလိုက္သည္။ ကိုယ္က်ဳိးစီးပြားၾကည့္တာကေတာ့ အျပစ္သြားျပီး ေျပာလို ့မရဘူး။ ၎တို ့ကိုယ္ကိုပဲ ၎တို ့ျပန္ၾကည့္။ ၎တို ့အေရး ၎တို ့မိသားစုအေရး အတြက္ပဲ လုပ္ေန ဦးစားေပးေနရတယ္ မဟုတ္လား။ အမ်ဳိးသားနဲ ့ယွဥ္ျပီး တိုင္းျပည္လိုက္ဆိုရင္ ပိုဆိုးတာေပါ့။ ကိုယ္ကလည္း ကိုယ့္အက်ဳိးပဲ ၾကည့္ဖို ့လိုတယ္။ ဘယ္သူ ့မ်က္ႏွာမွ ၾကည့္စရာမလိုဘူး။ အေျခအေနေတြကို ျမင္ေနတာပဲကြာ။ လုပ္စရာ မ်ားမ်ားစားစား ဘာက်န္ေသးလို ့လည္း။ လုပ္လိုက္ေပါ့။
၎တို ့ထဲက ၎တို ့က ဝင္ေျပာသည္။ ဒါေၾကာင့္ ၎တို ့ေျပာတာ။ ၎တို ့ေျပာတဲ့ အစီအစဥ္ကိုၾကေတာ့ ၎တို ့လက္မခံႏိုင္ဘူး။ အၾကမ္းဖက္သမားလုပ္ရပ္တို ့။ အျပစ္မဲ့ျပည္သူေတြကို သတ္တာတို ့။ ၎တို ့ပဲ ေျပာတယ္ တိုင္းျပည္အားလံုးကေတာ့ ကိုယ့္တိုင္းျပည္အတြက္ပဲ ကိုယ္လုပ္ၾကမွာပဲ။ ဘယ္တိုင္းျပည္ မ်က္ႏွာမွာကိုမွ မၾကည့္ဘူး။ ဒါဆိုရင္ ၎တို ့ကေရာ ဘယ္သူ ့မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ေနရာမွာလည္း။
၎တို ့ရဲ့ ေရခ်ိန္က ျမင့္လာသည္။ အျမည္းေတြလည္း ကုန္လုျပီျဖစ္သလို၊ အေရလည္း ခမ္းေတာ့မည္။
၎တို ့ေျပာတဲ့ အစီအစဥ္က ဒီလိုျဖစ္သည္။
အေမရိကန္မွာ လူ ၁၀ေယာက္ေလာက္စုမည္။ ေသနတ္ေတြဝယ္မည္။ ေရွ ့ေနတဖြဲ ့ငွားမည္။ နယူးေယာက္မွာ ရွိတဲ့ China Townက တရုတ္ေတြကို ၅မိနစ္ ၁၀မိနစ္အတြင္းမွာ လူ၅၀၀ ေလာက္ ေသသြားေအာင္ ပစ္သတ္မည္။ ရဲေတြေရာက္လာတာနဲ ့ လက္နက္ခ် အဖမ္းခံမည္။ တရားရံုးကို တက္မည္။ ငွားထားတဲ့ ေရွ ့ေနအဖြဲ ့ကေနတဆင့္ ၂၂ႏွစ္ ျမန္မာျပည္ ၾကိဳးပမ္းလာခဲ့တဲ့ အၾကမ္းမဖက္လႈပ္ရွားရလဒ္နဲ ့ ျမန္မာျပည္သူေတြ ခံလာခဲ႔ရတဲ့ ခံေနရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြ၊ ကုလသမၼဂနဲ ့ အန္ဂ်ီအိုေတြ စုေဆာင္းထားတဲ့ အေထာက္အထား သတင္းအခ်က္အလက္ေတြကို တရားရံုးခြင္မွာ တရားဝင္တင္ျပျပီး နာမည္ၾကီးသတင္းဌာနေတြျဖစ္တဲ့ CNN BBC FOX ABC NBC တို ့ကေန ျမန္မာျပည္အေရးကို ကမၻာကသိေစမယ္၊ အေရးတယူ ရွိလာေအာင္လုပ္မယ္။ ဘယ္လိုလဲ။
၎တို ့ထဲကပဲ ၎တို ့က ၎တို ့ရဲ့အဆိုကို ပိုျပီးခိုင္မာေအာင္ အခုလိုဆက္ေျပာသည္။
ဒါက တခါတည္းလုပ္လို ့မရဘူး။ တေနရာတည္းမွာ လုပ္လို ့မရဘူး။ ထိုင္းအပါအဝင္ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံေတြမွာလည္း လုပ္ရမယ္။
၎တို ့ထဲက ၎တို ့က ခုန္ျပီးေျပာသည္။ ဒါမျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ မဆိုင္တဲ့သူေတြကိုသတ္တဲ့ လူသတ္တဲ့အလုပ္။ ရာဇဝတ္မႈပဲ။
၎တို ့ထဲက ၎တို ့က ခုန္ျပီးေျပာသည္။ ပိုက္ဆံဘယ္ကရမလဲ။ လူဘယ္လိုစုမလဲ။ ခဏေလး အဖမ္းခံ သြားရမယ္။
ေခတ္နဲ ့မဆီေလ်ာ္ဘူး။ ေခတ္မရွိေတာ့ဘူး။
ဟုိႏိုင္ငံေတြ ဟိုအဖြဲ ့ေတြ ဘာျဖစ္သြားလဲ။
မဆံုးေတာ့ေအာင္ပဲ ေျပာၾကသည္။
မိုးျမင့္ေအာင္
No comments:
Post a Comment