Garten am Thuner See (1913) by August Macke
သစ္တုပင္မ်ား
By ေတာေက်ာင္းဆရာ • April 17, 2010
...သစ္တုပင္ကိုယ္စီနဲ႕။ သစ္တုပင္ေတြက ေနရာတကာမွာ ရွိလာခဲ့တယ္။ သစ္တုပင္ေတြက ဒီတစ္ျမိဳ႕လံုးကို သိမ္းပိုက္ထားျပီးလားလို႕ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္ထင္မိတယ္။
သစ္တုပင္။ ဒီအပင္ေတြကို ဒီလိုပဲ ကၽြန္ေတာ္ ေခၚေလ့ရွိတယ္။ ဒီအပင္ေတြက သစ္ပင္လို႕ ေျပာရင္လည္း ရတယ္။ သစ္ပင္မဟုတ္ဘူးလို႕ ေျပာလည္းရတယ္။ အမွန္ေတာ့ သစ္ပင္ အေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့ သစ္ပင္ေတြပါ။ သစ္ပင္အတုေတြေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဒီအပင္ေတြကို သစ္တုပင္ေတြလို႕ပဲ ေခၚတယ္။
သစ္တုပင္ေတြကို စေတြ႕ဖူးတဲ့အခ်ိန္က ရံုးမွာရွိေနတုန္းက။ ေနာက္ေတာ့ သစ္တုပင္ေတြက အိမ္ေပၚကိုပါ ေရာက္လာတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႕ သတိထားမိမလားပဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လမ္းေပၚမွာ သစ္တုပင္ေတြေရာင္းတဲ့ ဆိုင္တစ္ဆိုင္ရွိတယ္။ အဲ့ဆိုင္ေရွ႕က ျဖတ္သြားတိုင္း ဆိုင္ထဲက သစ္တုပင္ေတြကို လွမ္းလွမ္းၾကည့္ဖူးတယ္။ စိတ္ပ်က္စရာပါပဲဗ်ာ။ အေရာင္အေသြးမ်ိဳးစံုနဲ႕ သစ္တုပင္မ်ိဳးစံုက အလင္းေရာင္နည္းတဲ့ ေမွာင္ကုပ္ကုပ္ ဆိုင္ထဲမွာ။ သူတို႕ၾကည့္ရတာလည္း ေထာင္လႊားေနတဲ့ ပံုစံေပါက္ေနတယ္။ သူတို႕ကိုယ္သူတို႕ သစ္ပင္အစစ္ေတြလို႕ အထင္ေရာက္ေနၾကတာ ျဖစ္မယ္။ အျမင္ကတ္စရာပဲ။ သစ္တုပင္ေတြကို ၾကည့္မိတိုင္း စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုမွ အလိုမက်ဘူး။ သစ္တုပင္ေတြကို သေဘာမက်တဲ့ စိတ္ေၾကာင့္လည္း ျဖစ္မွာပါ။
တစ္ရက္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရံုးခန္းရွိရာဆီကို သစ္တုပင္ေတြ အမ်ားၾကီးေရာက္လာတယ္။ အလွဆင္ပစၥည္းဆိုင္က ၀န္ထမ္းေတြက သစ္တုပင္ေတြကို ကားေပၚက ဆင္းခိုင္းေနတာကို ကၽြန္ေတာ္ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ေတြကိုေတာင္ မယံုႏိုင္ျဖစ္ရတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ သစ္တုပင္ေတြက ကၽြန္ေတာ္ရွိေနတဲ့ အ၀န္းအ၀ိုင္းထဲကို ေရာက္လာတယ္။ ဒီေတာ့ပိုျပီး စိတ္အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္လာရေတာ့တာပဲ။ မွတ္မိေသးတယ္ဗ်ာ။ သစ္ပင္တုေတြ ႐ုံးကို ေရာက္လာတဲ့ေန႔က။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သစ္တုပင္ေတြ ေရာက္လာတာကို ၀မ္းသာေနၾကတယ္။ အရမ္းသေဘာက်တဲ့ ပံုစံေတြလုပ္ျပၾကတယ္။ အဲ့ဒီမွာတင္ သစ္တုပင္ေတြက လိုတာထက္ပိုျပီး ေထာင္လႊားျပေတာ့တာပဲ။ လူေတြကေတာ့ ဒါကိုသတိမထားၾကဘူး။ ဘယ္သစ္တုပင္က ဘယ္ေလာက္လွတယ္၊ ဘယ္သစ္တုပင္က ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္၊ ဘယ္သစ္တုပင္ကေတာ့ အရုပ္ဆိုးတယ္။ အဲတာေတြကိုပဲ အခ်င္းခ်င္း ေျပာၾကရင္း သူတို႕ လိုခ်င္တဲ့ သစ္တုပင္ေတြကို သူတို႕ကိုယ္တိုင္ အပင္ပန္းခံျပီး သယ္သြားၾကတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သစ္တုပင္ေတြရဲ႕ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ေပးမႈကို ရံုးမွာေနတဲ့ အခ်ိန္တိုင္းလိုလို ခံေနရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က သစ္တုပင္ေတြကို သေဘာမက်ဘူးေလ။ အျပန္အလွန္ သေဘာတရားအရ သစ္တုပင္ေတြကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကို သေဘာမက်ဘူး။ အဲတာကို ကၽြန္ေတာ္ က်ိန္းေသသိတယ္။ ဘယ္လိုသိသလဲ ဆိုတာကေတာ့ ေျပာျပရခက္တယ္။ ဓာတ္သေဘာ ဆိုတာကို ခင္ဗ်ားတို႕နားလည္မလား။ သစ္တုပင္ေတြနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္က ဓာတ္မတည့္ဘူး။ ျမင္ျမင္ခ်င္း ျမင္ျပင္းကတ္စရာေကာင္းလို႕ ေနာက္ပိုင္း လမ္းေတြ႕ရင္ေတာင္ ႏႈတ္မဆက္ပဲ ေရွာင္ေနလိုက္တဲ့သူေတြ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အမ်ားၾကီးရွိတယ္။ သစ္တုပင္ေတြကိုလည္း ျမင္ျမင္ခ်င္းမွာပဲ အျမင္ကတ္ခဲ့တယ္။ အျမင္ကတ္တဲ့သူေတြကို စေတြ႕ျပီးေနာက္ပိုင္း ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္မေခၚလို႕ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အျမင္ကတ္တဲ့ သစ္တုပင္ေတြကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ အခန္းထဲ ေရာက္ေနျပီ။ အဲတာမွ ျပႆနာပဲ။
သစ္တုပင္ေတြ က်ဴးေက်ာ္ေရာက္လာတဲ့ ေနာက္တစ္ေနရာက ကၽြန္ေတာ့္အိမ္ပဲ။ ဘယ္လိုနည္းေၾကာင့္ ေရာက္လာတာလဲေတာ့ မသိဘူး။ အဲ့ဒီေန႕ကအိမ္ျပန္ေတာ့ အိမ္ထဲမွာ သစ္တုပင္တစ္ပင္ ေရာက္ေနတယ္။ ထံုးစံအတိုင္း။ ေထာင္လႊားပံုစံနဲ႕ပဲ။ ဟန္တစ္ခြဲသားနဲ႕။ ကၽြန္ေတာ့္စာအုပ္စင္ ေဘးတစ္ေနရာမွာ ခပ္တည္တည္ ရပ္ေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ျဖင့္ ေဒါသေတာ္ေတာ္ထြက္သြား တယ္။ ပိတ္ကန္ပစ္လိုက္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေတာင္ေပၚတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ကို ကၽြန္ေတာ္ထိန္းလို႕ရခဲ့တယ္။ အိမ္ကလူေတြကေတာ့ သစ္တုပင္တစ္ပင္ အိမ္ေပၚေခၚတင္ထားတဲ့ အေၾကာင္း။ လွတပတရွိတဲ့ အေၾကာင္း။ ေစ်းလည္း အမ်ားမေပးရတဲ့ အေၾကာင္း။ အျခား အျခားေသာ အေၾကာင္းေတြ အမ်ားၾကီးဆက္ေျပာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သိပ္မၾကားေတာ့ဘူး။ အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းက ေတြးေနမိတာက ဒီသစ္တုပင္ေတြနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့္အၾကားမွာ ဘယ္လိုရန္ျငိဳး၊ ရန္စေတြမ်ား ရွိေနသလဲဆိုတာပဲ။
ခက္တာက ကၽြန္ေတာ္နဲ႕သစ္တုပင္ေတြၾကားက အဆင္မေျပမႈကို ဘယ္သူမွမသိၾကတာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ထုတ္မေျပာျဖစ္ဘူး။ ေအာင့္အီးသည္းခံျပီးပဲ ေနရေတာ့တယ္။ ရံုးမွာရွိေနလည္း သစ္တုပင္နဲ႕။ အိမ္ျပန္ေရာက္သြားလည္း သစ္တုပင္နဲ႕။ ဟား .. အေတာ္ဆိုးတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ မိတ္ေဆြေတြရဲ႕ အိမ္မွာလည္း သစ္တုပင္ကိုယ္စီနဲ႕။ ကၽြန္ေတာ္ ေသာက္ေနက် ေကာ္ဖီဆိုင္၊ ေလွ်ာက္ေနတဲ့ လမ္းမေပၚက ဆိုင္ေတြရဲ႕ အ၀င္အ၀ေတြဆီမွာ။ အားလံုးနီးပါးပဲ။ သစ္တုပင္ကိုယ္စီနဲ႕။ သစ္တုပင္ေတြက ေနရာတကာမွာ ရွိလာခဲ့တယ္။ သစ္တုပင္ေတြက ဒီတစ္ျမိဳ႕လံုးကို သိမ္းပိုက္ထားျပီးလားလို႕ေတာင္ ကၽြန္ေတာ္ထင္မိတယ္။ လူေတြဟာ ဒီေလာက္အျမတ္ကတ္စရာ ေကာင္းတဲ့ သစ္တုပင္ေတြကို ဘာေၾကာင့္ ခံုမင္ေနၾကတာလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ျဖင့္ မေတြးတတ္ေတာ့ဘူး။ လူအမ်ားက သစ္တုပင္ေတြကို လိုလိုလားလား ရွိေနခ်ိန္မွာ မလိုမလား ျဖစ္ေနရတဲ့ ကၽြန္ေတာ္စိတ္မွာ ျပႆနာ ျဖစ္လာတယ္။
ခင္ဗ်ားတို႕ပဲ စဥ္းစားၾကည့္ဗ်ာ။ သစ္တုပင္ေတြကို ကၽြန္ေတာ္မုန္းတီးတာဟာ ကၽြန္ေတာ့္အလြန္လား ဆိုတာ။ ခင္ဗ်ားတို႕ အမွန္ေျပာႏိုင္မယ္ေတာ့မထင္ဘူး။ ခင္ဗ်ားတို႕ကိုယ္တိုင္ကလည္း သစ္တုပင္ေတြကို လိုလိုလားလား ရွိေနခဲ့မယ္ဆိုရင္ေပါ့။ ဒီလိုျဖစ္ေနခဲ့ရင္လည္း ခင္ဗ်ားတို႕ကို ကၽြန္ေတာ္နားလည္ပါတယ္။ အတုေတြမ်ားေနတဲ့ ဒီအခ်ိန္မွာ အစစ္လား၊ အတုလားဆိုတာ ခင္ဗ်ားတို႕ မေ၀ခြဲတတ္ေတာ့ဘူး။ အတုေတြရဲ႕ လႊမ္းမိုးတိုက္ခိုက္မႈကို ခင္ဗ်ားတို႕ခံလိုက္ရျပီ။ ခင္ဗ်ားတို႕ကိုယ္တိုင္ေတာင္ သိလိုက္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္လည္း အဲလိုခံေနရတာပဲ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ဗ်ာ။ အတုနဲ႔ အစစ္ကို ခြဲျခားတတ္ဖို႕ လိုေနေသးတယ္။ အခ်ိန္အခါအရေပါ့။ အတုေတြမ်ားေတာ့ ဘယ္အတု အေကာင္းဆံုးလဲဆိုတာ ေရြးခ်ယ္ေနရတာနဲ႕ အခ်ိန္ကုန္မေနသင့္ဘူး။ အတုေတြထဲမွာ ေပ်ာ္၀င္ မေနသင့္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဒီလိုပဲထင္တယ္။
သစ္တုပင္ေတြကို ဘာေၾကာင့္မုန္းလဲလို႕ ေမးလာတဲ့သူရွိရင္ အစစ္မွမဟုတ္တာပဲလို႕ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေျဖရလိမ့္မယ္။ သစ္ပင္မွာ သစ္ပင္အဂါၤရပ္ရွိရတယ္။ သစ္တုပင္ေတြမွာ သစ္ပင္ေတြရဲ႕ အဂါၤရပ္မရွိဘူး။ အေပၚယံေၾကာနဲ႕ ဖမ္းစားျပရံုေလာက္ပဲ သူတို႕လုပ္တတ္တယ္။ ခက္တာက လူေတြက သူတို႕ကို သေဘာက်တယ္။ ဒါကို ကၽြန္ေတာ္ေျပာရင္ လူေတြနဲ႕ဆန္႔က်င္ဘက္ကို ကၽြန္ေတာ္ေရာက္သြားမွာပဲ။ သစ္တုပင္ေတြဟာ လူေတြအတြက္ ဘာအက်ိဳးမွ မျဖစ္ေစဘူး။ ေနရာတစ္ေနရာပိုေပးထားျပီး အျမင္ရႈပ္ေစတာကလြဲျပီး သစ္တုပင္ေတြက ဘယ္လိုရလဒ္မွ မျဖစ္ထြန္းေစဘူး။ လူေတြက ဒါေတြကို သိေပမယ့္ တဒဂၤသေဘာနဲ႕ သစ္တုပင္ေတြကို လက္ခံထားၾကတယ္။ တဒဂၤသေဘာနဲ႕ ထာ၀ရ လက္ခံလာၾကတဲ့ သေဘာပဲ။ အတုေတြကိုေပါ့။ ၾကာလာတဲ့ အခါကေတာ့ အတုေတြ ေဖာင္းပြလာၾကတယ္။ အိုဗ်ာ။ ေျပာရရင္ေတာ့ အတုကမွ အစစ္ထက္ ပိုတန္ဖိုးရွိေနသေယာင္ ထင္လာၾကတယ္။ အဲ့တာ ဘာေၾကာင့္ပါလဲ။
သိပ္ဆန္းၾကယ္တဲ့ အရာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ထိတ္လန္႕စရာေတာ့ ေကာင္းပါတယ္။ ရုပ္ရွင္ကား တစ္ကားလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ လ်ိဳ၀ွက္သည္းဖို ၀တၳဳတစ္ပုဒ္လည္းျဖစ္တယ္။ ညေနခင္း တစ္ခုမွာ သစ္တုပင္တစ္ပင္နဲ႕ ကၽြန္ေတာ္စကားေျပာျဖစ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႕စကားေျပာျဖစ္တဲ့ သစ္တုပင္က သိပ္ျပီး ေထာင္လႊားမႈေတာ့ မရွိေတာ့ပါဘူး။ လမ္းေဘးတစ္ေနရာမွာ ေတြ႕ျပီး ေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကတာပဲ။ အခက္လက္ေတြ က်ိဳးပဲ့ေနတဲ့ သစ္တုပင္က ကၽြန္ေတာ့္ကို သနားစရာ သတၱ၀ါတစ္ေကာင္အေနနဲ႔ ၾကည့္ေနတယ္။ သစ္တုပင္နဲ႕ စကားေတြအမ်ားၾကီးေျပာျဖစ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ကလည္း ဟိုေရာက္ဒီေရာက္ဆိုေတာ့ အကုန္မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ မွတ္မိတာ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္။ အဲ့ဒီအေၾကာင္းကို မွတ္စုစာအုပ္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ေရးထည့္ထားတယ္။
“တစ္ေန႔ေန႔ ျဖစ္လာမယ္ဆိုတဲ့ စကားေတြဟာ ဒ႑ာရီဆန္တဲ့ ပံုျပင္ေတြပဲ။ လူေတြလည္း မစစ္ေတာ့ဘူး။ ဘယ္အရာမွ မစစ္ေတာ့ဘူး”။ သစ္တုပင္စုတ္က ကၽြန္ေတာ့္ကိုေျပာခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေျပာသလိုနဲ႔ သူတစ္ကိုယ္တည္း ေရရြတ္သြားတာ။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေျပာခဲ့တာလို႕ ဆိုရင္လည္းရတယ္။ သစ္တုပင္နဲ႕ လမ္းခြဲခါနီးအခ်ိန္မွာ ေျပာသြားခဲ့တာပါ။ သစ္တုပင္ေျပာတဲ့ စကားကို ယံုစားဖို႕ ေတာ္ေတာ္ခက္ခဲပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္လိုမ်ိဳး သစ္တုပင္ေတြကို မုန္းတီးေနတဲ့သူေတြ ရွိေနမယ္ ဆိုတာကို။ သူတို႕လည္း ကၽြန္ေတာ့္လိုပဲေနလိမ့္မယ္။ ထုတ္မေျပာပဲ စိတ္ထဲက မုန္းတီးေနၾကတာ။ သူတို႕စိတ္သေဘာအရဆို သစ္တုပင္ေတြကို လက္မခံခ်င္ေပမယ့္ သစ္တုပင္ေတြက သူတို႕ ေနထိုင္ရာ အရပ္ေတြမွာ ရွိေနလိမ့္မယ္။ ဒီသစ္တုပင္ေတြကို ဖယ္ရွားဖို႕သူတို႕လည္း စိတ္ကူးမိၾကလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ လက္ေတြ႕မွာ မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ၾကေသးဘူး။ လူအမ်ားစုက သစ္တုပင္ေတြကို လက္ခံထားၾကတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္လို႕ ခင္ဗ်ားေျပာမလား။ အဲတာ မဟုတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အေျဖရွာေနတုန္းပဲ။ သစ္တုပင္ေတြကိုလည္း မုန္းတီးေနတုန္းပဲ။
ေတာေက်ာင္းဆရာ
ဧျပီလ ၁၇ရက္၊ ၂၀၁၀ျပည့္ႏွစ္။
No comments:
Post a Comment