“အက်ိဳးအေၾကာင္း သံသရာ”

အက်ဳိးအေၾကာင္းေတြဘယ္ကလာ

ေသေသခ်ာခ်ာျပန္ၾကည့္လွ်င္ ျမန္မာနိုင္ငံကို နိုင္ငံတကာႏွင့္ အိမ္နီးျခင္းနိုင္ငံမ်ားက ျမင္ေတြ႔လိုသည္မွာ စီးပြါးေရးေကာင္းမြန္ေသာ၊တိုးတက္ေသာ၊ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးအားလံုး ခ်စ္ခင္စြာ အတူတကြႏွင့္ တည္ျငိမ္ေသာဖြဲ ့စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု နိုင္ငံေရးဥပေဒေအာက္တြင္ ေနထိုင္ေနၾကသည္ကို ျမင္လို ၾကသည္ဆိုတာေတာ့ စာေတြေပေတြအထက္မွာရိွေပမဲ ့လက္ေတြ ့မွာ၊ ရွင္းရွင္းန႔ဲျပတ္ျပတ္ေျပာရရင္ အားေတာ့နာပါရဲ ့အားလံုးကေတာ့ စီးပြါးေရးအတြက္ကိုသာၾကည့္သြားၾကတာပါ။ ကိုယ္အတြက္အဆင္မေခ်ာ၊ မေျပလို႔ ေျပာတာမဟုတ္ပါ၊ တကယ္တန္းကေတာ ့ ဆယ္စုနွစ္ေပါင္းမ်ားစြာမွ ေလးစားပါ၊ တန္ဖိုးထားပါဟုေျပာဆိုေနခဲ့ၾကေသာ၊ သေဘာတူခဲ ့ၾကေသာ၊ လူတိုင္းလူတိုင္း သာတူညီမွ်ႏွင့္ အေျခခံလူအခြင့္အေရး တူညီေရးဆိုတာေတြကေတာ့ ယေန့အခ်ိန္ထိ အျပည့္အ၀မေဖၚေဆာင္နိုင္သလို စာရြက္ေပၚမွာ၊ ေလထဲမွာဘဲရိွေနခဲ့တာကေတာ့မ်ားေသာအားျဖင့္အာရွတိုက္နွင့္ ေျမထဲပင္လယ္္တြင္ အမ်ားဆံုးဟုပင္ေျပာရေလာက္ေအာင္ျဖစ္ေနပါသည္။

ထိုအျပင္္ထိုလူအခြင့္ေရးဆိုတာၾကီးကိုဘဲ လြဲမွားစြာ ကမၻာတြင္အသံုးခ်စရာ၊ လုပ္စားစရာ၊ အစဆြဲထုတ္ကာ၊ အင္ပါယာတစ္ခုအျဖစ္၊ စကားစုအျဖစ္ မိမိတို ့ရဲ ့အာဏာကိုအေျခခံျပုျပီး ကြဲျပားစြာရိွေနတာကေတာ့ အေသအခ်ာပါ။ သို ့ေသာ္မည္သို ့ေသာအေျခခံသေဘာထားေတြရိွေစကာမႈ ျမန္မာနိုင္ငံကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာစစ္အာဏာရွင္စံနစ္ က်င့္သံုးခဲ့ေသာေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္တို႔မ်ဳိးဆက္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ဆိုး၀ါးစြာအေတြးေခၚေတြက ထူးထူးျခားျခား ေျပာင္းလဲတိုးတက္ျခင္းကေတာ့မရိွေသးပါ၊ သို ့ေသာ္လည္း ျပည္တြင္း၊ျပည္ပ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုအားလံုးကလည္း သာတူညီမွ်ရိွေရး၊ မွ်တေရး၊ စီးပြါးေရးေကာင္းမြန္ေသာ၊ တိုးတက္ေသာ၊ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးအားလံုးခ်စ္ခင္စြာနွင့္ အတူတကြ တည္ျငိမ္ေသာ ဖြဲ ့စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု နိုင္ငံေရး ဥပေဒေအာက္တြင္ ေနထိုင္ေနၾကသည္ကို ျမင္လို တမ္းတမ္းတတ ေတာင္းဆိုၾကသည္။

ယေန ့အခ်ိန္တြင္ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးမွာ တပ္မေတာ္ဘက္ကေရာ၊ အတိုက္အခံမ်ားဘက္ကပါ သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ ဆႏၵရိွေၾကာင္း အျမဲတမ္းေျပာခဲ့ၾကပါတယ္။ တပ္မေတာ္ဘက္ကေတာ့ ေျပာေနၾကစကားနွင့္ အႏွစ္၂၀လံုးလံုးစာရြက္ေပၚတြင္ ေရးခ်ကာ ျပည္သူကိုေအာ္ရင္း၊ စည္းရံုးရင္း တိုင္းရင္းသား အမ်ိဳးသားျပန္လည္စည္းလံုး ညီညြတ္ေရးဆိုတာနဲ ့ေျပာေနသလို၊ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြကလည္း အမ်ိဳးသားျပန္လည္ ညီညြတ္ေရး၊ သင့္ျမတ္ေရးကို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ႏွင့္ တစ္ဦးနွင့္တစ္ဦးဆိုတာထက္ ကြဲျပားေနေသာအုပ္စုေတြကို ျပန္လည္ေစ့စပ္ သင့္ျမတ္ေရးလုပ္ကာတိုင္းျပည္ကိုျပန္လည္တည္ေထာင္လိုတဲ့ ဆႏၵေတြရိွေနေၾကာင္း ေျပာဆိုေနတာကေတာ့ အားလံုးသိျပီးသားပါ။ သို ့ပါေသာ္လည္းတစံုတခုေသာအတိုင္းတာထိ ဘာမွမျဖစ္လာေသးလာေတာ့အမွန္ပါ၊

ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ဘက္မလိုက္ဘဲေျပာရလွ်င္ စစ္တပ္ေၾကာင့္ပါ၊ ဒီထက္ပိုေျပာရရင္ မဆလအသြင္ေျပာင္း တစညတို ့၏အာေဘာ္၊ စစ္တပ္၏ပုဂၢိဳလ္ေရးအျမင္တို႔ေပၚတြင္ ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ေျပာရပါမည္။ ထို ့အတူစာစကား၊ေပစကားေတြ နဲ ့အားလံုးကေျပာဆိုေနၾကတာေတာ့ နားလည္မႈေတြရဖို႔ အေရးၾကီးေၾကာင္း၊ ဒို္္င္ယာေလာ့(ခ္)ေတြနဲ့အတူဆိုရင္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္မယ္၊ တခ်ဳိ့ဆိုရင္ ဒို္္င္ယာေလာ့(ခ္)မရိွဘဲ စမ္းတ၀ါး၀ါးႏွင့္ေလွ်ာက္လွမ္းေသာနိုင္ငံ၊ ဒို္္င္ယာေလာ့(ခ္)ဆင္းရဲေသာနိုင္ငံဟုပင္ဆိုၾကပါသည္။

မွန္ပါသည္။ သို ့ေသာ္ကြ်န္ေတာ္တို ့၏ နိုင္ငံတြင္ အာဏာကို လက္နက္ႏွင့္ဗိုလ္က်ကာ သူပုန္အဆင့္ထက္ နည္းနည္းပိုေသာသူေတြက ထိုသို ့ေသာ ဒို္္င္ယာေလာ့(ခ္)ေတြကိုလည္းဂရုမစိုက္၊ Non Banding ဆိုေသာ ကုလသမဂၢ လံုျခံုေရးေကာင္စီ၏ ေျပာဆိုေသာ အေၾကာင္းေတြကိုေတာင္ လိုက္နာျခင္းမရိွတာကိုၾကည့္ျပီး အႏွစ္၂၀အတြင္းရိွေသာအေတြ ့အၾကံုမ်ားနွင့္ေပါင္းစပ္ကာ ဒီမိုကေရစီလိုလားေသာျမန္မာနိုင္ငံသား တိုင္းရင္းသားျပည္သူအေပါင္းတို ့မွေသေသခ်ာခ်ာခြဲျခားျမင္သင့္ေနပါျပီ။

ဒါေတြကဒီလိုရိွတယ္၊ ဟိုလိုရိွတယ္ဆိုေသာ အေျခအေနေတြ၊ မူေတြ၊ ေဘာင္ထဲမွာေတြ ့ဆံုေဆြးေႏြးေရးကိုသာ ေမွ်ာ္လင့္တၾကီးေအာ္ရင္း၊ ကြ်န္ေတာ္ကြ်န္မတို ့ပူေပါင္းလက္ေတြ ့လုပ္ေဆာင္ညိွနိုုင္းကာ အေျဖရွာရင္း အျပုသေဘာေတြ၊ ဘာေတြ၊ ညာေတြနဲ့အတူ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြကို တည္ေဆာက္ကာ တစ္ဘက္နဲ႔တစ္ဘက္ နားလည္မႈပိုရလာမယ္လို ့သာေျပာလာၾကတယ္၊ တဘက္ကေတာ့ ဒါေတြကိုအခြင့္ေကာင္းယူကာ မည္သည့္နိုင္ငံတြင္မွမရိွေသာ ေသာက္ျမစ္ ကပ္ပုဒ္ထီး၊ ပုဒ္မမ်ားကို ေပၚေပၚၾကီး သံုးစြဲလာတာကို ေတြ့ရတာကေတာ့ေနစဥ္ႏွင့္အမွ်ပါ။ တခ်ိန္တည္းမွာဘဲ စာမ်က္ႏွာသစ္မ်ားစြာကို တရြက္ျပီးတစ္ရြက္၊ ပံုစံတူေရးမွာကို ထူးဆန္းစြာဘဲလုပ္ေတာ့မေယာင္နွင့္ေျပာဆိုကာ စာရြက္ေတြေပၚမွာနဲ ့အခ်ိန္ကို၀ယ္ ယူသြားျခင္းကို ခံရတာလည္း သိသိၾကီးပါလို ့ေျပာရမွာျဖစ္ပါသည္။ ဒါကို ကြ်န္ေတာ္တို ့ဘက္က အခင္းအက်င္း ဆရာၾကီးမ်ား၊ ေလ့လာေရးဆိုသူမ်ား၊၊အဖြဘုရင္ေလလႈိင္း ဆရာၾကီးမ်ားကေတာ့ ကိုယ္လုပ္ခဲ့ေသာအခင္းအက်င္းကိုဘာမွမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး အျခအေနလိုက္ကာ ရာသီေပၚအစားစာေတြကိုေရာင္းရင္း ႏွစ္၂၀ထိတိုင္ေအာင္ျဖတ္သန္းေပးခဲ့ၾကတာကေတာ့ မည္သူမွမျငင္းနိုင္ခဲ့ၾကဟုထင္ပါသည္။ အားလံုးေသာသူေတြရဲ ့ေျပာလိုက္ ခင္းက်င္းလိုက္တာေတြကေတာ့ အေပးအယူ အေလွ်ာ့အတင္းေတြကိုနည္းဗ်ဴဟာေတြခ်ျပီးေတာ့လုပ္ေဆာင္ေနခဲ့ၾကတာ ဒီေန ့မဟုတ္ မနက္ျဖန္ဆိုေသာ ေမ််ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ ့လိုက္ခဲ့၊ေစာင့္စားခဲ့ၾကတာကေတာ့ အထဲတြင္ရိွေသာ ျပည္သူေတြကအစ၊ အျပင္တြင္ရိွေနေသာ လူတန္းစားအလြာေပါင္းစံုပါ။ ကြ်န္ေတာ္တို ့နားလည္သင့္ေသာ ယခုထိ အားလံုးေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းၾကီးမ်ား၊ နိုင္ငံေရးသမားေဟာင္းၾကီးမ်ား ၀န္ခံဖြင့္ဟ မေျပာဆိုရဲေသာ အတိတ္ကမွားဟြင္းခဲ့ေသာသမိုင္းေၾကာင္းတစ္ခုကိုေတာ့သိသင့္ပါသည္။ ျပည္သူကတင္ေျမွာက္ထားေသာ အစိုးရကိုယ္တိုင္ကိုက အမွန္တကယ္ အျဖစ္အပ်က္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ အမွန္ကိုအမွန္တိုင္းမေျပာဘဲ မွားသေယာင္ေယာင္၊ ပံုမွားရိုက္ကာ စစ္တပ္နဲ့ေပါင္းျပီးေတာ့ လက္၀ါးျခင္းရိုက္ကာ ဇာတ္လမ္းေပးခဲ့ေသာ၊ တနည္းဆိုေသာ္ ငါ့၀ါဒနွင့္ငါတို ့သာဆိုေသာ လမ္းစဥ္မႈကို လုပ္ေဆာင္ခ်င္လိုၾက၍၊ ဖန္တီးခဲ့ေသာ အခင္းအက်င္းတြင္၊ သူထက္သာေသာ နိုင္ငံေရးေဘာင္းဘီ၀တ္မ်ားရဲ ့လက္ဦးျခင္းကို ခံရလိုက္ကာမွ ဘာျဖစ္တယ္ညာျဖစ္တယ္နွင့္ ဒီမိုကေရစီဆိုတာကို တြင္တြင္ၾကီးေျပာင္းေအာ္ခဲ့ၾကတာလည္း ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားမိေပးၾကပါ၊ သိထားမိၾကပါလို ့တင္ျပပါသည္။

ျမန္မာစစ္တပ္ကေတာ့ အျမဲတမ္းပဲ အာဏာ မတရားသိမ္းပိုက္ျပီးခဲ့ျပီး အနာဂါတ္ျမန္မာနိုင္ငံကို ေခတ္အေျခအေနၾကည့္ျပီး မည္သို ့လုပ္ေဆာင္လိုေၾကာင္း ေျပာဆို၍ အကြန္ ့ေတြတက္ျခင္းကလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းမွစကာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရြွထိပါဘဲ။ ျမန္မာ့နည္း ျမန္မာ့ဟန္ဆိုေသာမႈေတြ စကားလံုးေတြ၊ စည္းကမ္း၊ ညီညြတ္ျခင္း၊ တန္းတူ၊ ညီတူဆိုေသာ၊ အလုပ္သမား၊ လယ္သမားအားေတြကို ဘယ္ကေနဘယ္လိုဆိုေသာ မစားရ၀ခမန္းေျပာဆိုမႈေတြနဲ ့အတူေဟာင္ဖြာရင္း၊ ၄င္းတို ့ ေရရွည္တည္တံ့ရန္အတြက္ အေျခခံၾကေသာ ရိွျပီးသားအရပ္သား ျမို့ျပအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမ်ားကို ဖ်က္ဆီးကာ အသြင္ေျပာင္း တပ္မေတာ္သားမ်ားျဖင့္ ျပန္လည္အစားထိုးတည္ေဆာက္ခဲ့ျခင္းကိုလုပ္ေဆာင္ ေသာကာလအတြင္းတြင္ စစ္တပ္အားငါတို ့ခံယူေသာ၀ါဒ၊ ငါတို ့ သေဘာထားနဲ ့တူတာေတြရိွတယ္၊ ဘာဘဲေျပာေျပာ၊ ငါတို ့နိုင္ဖို ့ငါတို ့အလုပ္ျဖစ္ဖို ့အေရးၾကီးတယ္ဆိုေသာငါဆိုေသာ၊ ငါ့၀ါဒ( တကယ္တန္းသူတို့၀ါဒကလည္းေပါ့ပ်က္ပ်က္ပါ၊ ဘာမွသေဘာတရားလည္းေၾကလည္တာမရိွသလို၊ သူမ်ား၀ါဒကိုလည္း ေသေသခ်ာခ်ာ နားေထာင္လက္ခံေ၀ဖန္နိုင္ျခင္းနွင့္ ကိုယ္ကိုေ၀ဖန္ခံနိုင္ျခင္းဆိုတာလည္းမရိွၾကပါ)နွင့္ သံသရာအမွားကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး၊ဂုဏ္ယူစြာနွင့္ ကိုယ္ကဘဲ တိုင္းျပည္လူမ်ဳိး၊ သာသနာကိုပိုခ်စ္ျပီး၊ အႏွစ္နာခံနိုင္သေယာင္ေယာင္ကို စံႏွစ္တက်လုပ္ေဆာင္သူမ်ားမွာ ျမန္မာစစ္တပ္က (ေဘာင္းဘီ၀တ္ ေယာင္ ေတာင္ေတာင္ နိုင္ငံေရးသမားမ်ား အပါအ၀င္)၊ ႏွင့္ေဘာင္းဘီမ၀တ္ေသာ နိုင္ငံေရးလြယ္အိပ္လုပ္သူမ်ား ထိပ္ဆံုးမွာရိွပါသည္။

ထိုသို ့ေသာပံုစံတူကလည္း ယခုေတြ ့ျမင္ေနရပါသည္။ ျပည္တြင္းတြင္ (ဥပမာ)ခ်ီးထုပ္ေအးလြင္ႏွင့္ အေပါင္းပါမ်ား၊ ၀ံသာနုဟုဆိုကာလုပ္ေဆာင္ေနၾကေသာသူမ်ား၊ ၾကံဖြတ္မ်ား၊ စြမ္းအားရွင္ဆိုသူမ်ား၊ ႏွင့္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ့ခ်ဳပ္မွာမည္သို့မွေနရာရစရာ၊ လူတြင္က်ယ္ လုပ္ခြင့္မရေတာ့ေသာေၾကာင့္၊ ထြက္လာကာ၊ စစ္တပ္ႏွွင့္ေပါင္းသင္း ကိုယ္ေကာင္းစားေရးကိုၾကည့္သူမ်ားႏွင့္ စစ္တပ္မွေမြးထုပ္လိုက္ေသာ တတိယလိုင္း အုပ္စု၀င္မ်ားတို ့ျဖစ္ပါသည္။ ထိုအတူ ျပည္ပတြင္ေတာ့ လုပ္စား နိုင္ငံေရးဆရာၾကီးမ်ား၊ ဘာအလုပ္မွမရိွဘဲ ဒီအလုပ္ေပၚတြင္ လုပ္ကိုင္ကာ ဘ၀ရွင္သန္ေရးကို အမွီျပုေနရေသာသူမ်ားနွင့္ ၄င္းတို ့၏ မွ်ေ၀ခံစားေနၾကေသာသူေတြျဖစ္ပါသည္။

ကြ်န္ေတာ္အျမင္တစ္ခုအေနႏွင့္ ေျပာရရင္ေတာ့ အခင္းအက်င္းဆရာမ်ားက ေတာ္ေတာ္ေလး အျပုသေဘာကိုၾကည့္သည္ဆိုတာထက္၊ ၾကိုးတမ္းေပၚမွာ လမ္းေလွ်ာက္ခ်င္ေသာ အေနအထားကိုဘဲၾကိုက္ေနလို့လား၊ ၀ါသနာဘဲပါလို့လား၊ သိုတည္းမဟုတ္ စစ္အာဏာရွင္ေအာက္မွာ ေနသားၾကခဲ့ေသာေၾကာင့္ အေတြးေတြကဘဲ မေက်ာ္လြန္နိုင္ေတာ့တာလားမသိပါ၊ ပံုစံအမ်ဳိးမ်ဳိးနွင့္တင္ျပျခင္း၊ ခင္းက်င္းျခင္းေတြကို ပံုစံမ်ဳိးစံုမွေန၍ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ သံုးသပ္လာၾကတာကို ေတြ ့ရပါသည္။

ထိုအျပင္ မ်ဳိးစံုေသာအေတြးေတြနဲ့အတူ ထြက္ေပါက္၊ လြတ္ေျမာက္ေရးလမ္းစကိုရသလိုနည္းနည္းမွေသာ္၄င္း ဆိုေသာအေၾကာင္းေတြ၊ ျပီးမွ ေနာက္ပိုင္းကို ၾကည့္ရွင္း ၾကည့္လုပ္ၾကမယ္ ဆိုေသာနည္းေတြ(၁၉၇၄ မဆလ ေပၚေပါက္ရန္၀ိုင္းအားေပးေသာ နိုင္ငံေရးအူေၾကာင္က်ားတို ့၏ မ်က္ေတာင္တခတ္အၾကည့္ေတြကဲ့သို ့ၾကည့္ကာ) ဒလေဟာ ေပၚထြက္လာတာကိုလည္း ေသေသခ်ာခ်ာ ေတြ႔လာရတာနဲ ့ႏွစ္အပိုင္းအျခားကို ျပန္ျပီးေတာ့ၾကည့္လွ်င္ ၂၀၀၃ေက်ာ္ေလာက္ကစျပီး က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ေတြေအာ္လာၾကပါတယ္။ သုေတသနစာတမ္းေတြ၊ ကိုးကားတာေတြကလည္း ကမၻာနိုင္ငံအသီးသီးတြင္ရိွေသာ နိုင္ငံေရးသမိုင္းဆရာေတြေတာင္မ်က္စိလည္ကာ၊ အူလည္လည္ျဖစ္သြားရပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို ့ရဲ႔ အနာဂါတ္က ကြ်န္ေတာ္တို ့လက္ထဲမွာဘဲရိွတယ္လို့ဆိုရမွာထက္ ေနာင္လာေနာင္သားေတြနဲ ျမန္မာနိုင္ငံရဲ ့အနာဂါတ္ေတြကို ကြ်န္ေတာ္တို့ကဘဲ ဖန္တီးယူေဆာင္ေပးခဲ့မွာလား။ ကြ်န္ေတာ္တို ့ဆယ္စုနွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခံစားရခဲ့တာေတြကို ေဆးျမီးတိုေသာက္သလိုေသာက္ျပီး ေရာဂါကိုအျပီးမကုဘဲ ေနာင္မ်ဳိးဆက္ေတြကို ေပးခဲ့ေတာ့မွာလား ေသေသခ်ာခ်ာ ျပတ္ျပတ္သားသား စဥ္းစားၾကပါ၊ ရန္စည္းလည္း ျပတ္ျပတ္သားသား ျခားရေတာ့မွာပါ။ ျမန္မာနိုင္ငံေရးကို ကုလသမဂၢလဲ ေဘာင္ေတြအတြင္းကေန ေျပာင္းလဲဖို ့ၾကိဳးစားေနတာကေတာ့ ၾကာပါၿပီ။

သို ့ေပမဲ ့အျမင္မၾကည္ မႈေတြၾကားထဲမွာ စီးပြါးေရးကို ဦးစားေပးလုပ္ၾကေသာ အင္အားၾကီး တရုပ္နိုင္ငံနဲ ့ဘယ္သူဘဲျဖစ္ျဖစ္ငါတို ့ရသေလာက္ခ်ဳိင္မယ္ဆိုေသာ ပါးစပ္ကဘုရား လက္ကကားယား လုပ္ေနတတ္ေသာ အိမ္နီးခ်င္းနိုင္ငံနဲ ့အေရွ့ေတာင္အာရွနိုင္ငံေတြျဖစ္ၾကေသာ ထိုင္း၊စင္ကာပူ၊အင္ဒိုနီးရွား၊မေလးရွား၊တို ့ရဲ ့ ေရေအးတစ္ဖက္၊ ေရပူတစ္ဖက္ကိုင္ေသာမႈေအာက္တြင္ န၀တမွ အိပဲ့အိပဲ့နွင့္သြားခြင့္၊ အုပ္စိုးခြင့္ ရေနသြားတာကိုေတာ့ ဘယ္လိုမွ မျငင္းနိုင္ေသာ အခ်က္ကိုေတြ ့ရပါသည္။

ယခုလည္းလာပါျပီး န၀တကေနတိုက္စစ္ထပ္ျပီးဆင္ျခင္းဆိုတာထက္ ၊ျပည္သူေတြကို တိုးတိုးတမ်ဳးိ၊ က်ယ္က်ယ္တမ်ဳိး၊ ေျဗာင္တမ်ဳိးေျပာဆိုေ၀ဖန္သံုးသပ္ေနရန္အတြက္၄င္း၊ ျပီးခဲ့ေသာ ၁၉၉၀ေရြးေကာက္ပြဲကိုေခ်ာင္ထိုး၍ရမရ၊ ျပည္သူအားဘယ္ေလာက္ရိွမရိွ ကမၻာနိုင္ငံတစ္ခုလံုး နွင့္ျပည္သူမ်ားတအံုေႏြးေႏြးျဖစ္ေနခဲ့ၾကေသာ စက္တင္ဘာလ အမ်ဳိးသာသနာကိုပက္ပက္စက္စက္ေဆာ္ကားျခင္း၊ အတြင္းလူကိုျပန္လည္တည္ေဆာက္ျခင္းတို ့ကိုျငိမ္းသပ္နိုင္ရန္အတြက္၄င္း၊ အလုပ္မရိွ အလုပ္ရွာျပီး ဖြေနၾကေသာ ဆရာအဖြမ်ားကို သူလိုျခင္ေသာလိုင္းေပၚတြင္ ေျပာင္းလဲလုပ္ကိုင္ေျပာဆိုရန္အတြက္ လုပ္ခ်လိုက္ပါျပီ။ ဒါကေတာ့ အေျခခံဥပေဒအျပီးေရးဆြဲျခင္း၊ဆႏၵခံယူပြဲ၊ ေရြးေကာက္ပြဲတို့ကို ေၾကျငာလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။

ယခုဆိုလွ်င္ ကုလသမဂၢကေတာင္ သူတို့ေျပာေနေသာေတြ ့ဆံုေဆြးေႏြးေရးဆိုတာကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဆုပ္ကိုင္မေျပာေတာ့ဘဲ ေပ်ာ့ေျပာင္းဆက္ဆံကာ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ နိုင္ငံေရးထဲ ျပန္ပါခြင့္ ရေအာင္ေတာင္ သံတမာန္ေလသံစကားေျပာဆိုျခင္း (ေတာင္းေတာင္း ပန္ပန္ေျပာရမဲ့)အေျခအေနကို ေရာက္ေအာင္လုပ္သြားနိုင္တာရယ္၊ တရုပ္ရဲ ့အားကို အျပည့္အ၀ ေပၚေပၚၾကီးယူေနတာထက္ တရုပ္မွ ေပၚေပၚၾကီး မ်က္ႏွာလိုက္ေျပာဆို၊ ညြန္ ့ၾကားေနတာကိုသိရက္နဲ ့လည္း ကြ်န္ေတာ္တို ့ကဘာလို ့ဘာကို အျပုသေဘာေတြ၊ ညာသေဘာေတြ ၊အလည္လတ္သေဘာေတြ၊ သေဘာထားၾကီးမားျခင္းေတြကို ေျပဆိုေနရေတာ့မွာလဲ။

ေရးဆြဲေသာ အေျခခံ ဥပေဒက ဒီမိုကေရစီစံမ်ားနဲ႕အျပည့္အ၀ကိုက္ညီမႈ မရိွဘူး၊ တိုင္းရင္းသားမ်ားရဲ့ အခြင့္အေရးမွာလည္း ကန္႔သတ္ ခ်က္ေတြနဲ့အတူ၊ တိုင္းရင္းသားေတြ တင္ျပေတာင္းဆိုတာကိုလည္း လစ္လွ်ဴကာ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ေနတာကိုသိရက္နဲ ့(၁၉၇၄ မဆလ ကဲ့သို နားလွည့္ပါးရိုက္ေသာ ညွစ္ပတ္ေသာမႈေတြနဲ့အတူ) ဘာလို ့၀ိုင္းျပီးေတာ့ အရင္ကေတာင္မရေသာအခြင့္ေရးေတြကို အခုရျပီမို ့ရ သေလာက္နဲ ့ ဆက္လက္သြားၾကရေအာင္ဟုေျပာေသာ၊ ယူဆေသာသူမ်ားကို ေသေသခ်ာခ်ာျပန္ၾကည့္ေတာ့ အားလံုးဟာမ်ားေသာအား ျဖစ္အလံရႈးေတြဆိုတာ ေတြ ့လာရပါတယ္။

ဒီလိုအျဖစ္ပ်က္ေတြကို ျပတ္ျပတ္သားဆန္႔က်င္သူေတြကေတာ့ ၁၉၇၄ကဲ့သို ့မျဖစ္ေရးဆိုေသာသူေတြကစျပီး၊ ျပည္တြင္းျပည္ပရိွေသာ ဒီမိုကေရစီကိုလိုလားေသာ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားအားလံုးနီးပါးသြားျပီတူညီေနတာကို ေတြ ့ရသလို၊ ဆန့္က်င္ကန္ ့ကြက္မႈကိုအျပည့္အ၀လက္ကိုင္ထားၾကတာကိုေတြ ့ရပါသည္။

သို ့ေသာ္ တုန္ ့ျပန္ေျပာဆို ၊ေရြးခ်ယ္ခ်ျပေသာမႈေတြ၊ အခင္းအက်င္းေတြက ျပည္တြင္းကလူမ်ားအတြက္ ဇေ၀ဇ၀ါ ျဖစ္နိုင္ေသာနိုင္ငံေရးစကားနုန္းအသံုးမ်ားနွင့္အတူ၊ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ ျပည္ပတြင္ရိွေနေသာသူေတြ အခ်င္းခ်င္းပင္ မ်က္စိလွည္ေလာက္ေအာင္ကုိ မရွင္းမရွင္းေတြက ေပၚေနဆဲျဖစ္ပါသည္။ ျပည္သူေတြကို ေျပာရမည့္စကားကို တိုရင္းလိုရွင္း ထိေရာက္ေအာင္ ေျပာဆိုျခင္းမရိွၾကပါ။ ကြ်န္ပ္ျမင္သည္မွာ န၀တမွ ၁၉၉၀ ျပည့္ေရြးေကာက္ပြဲ ျပည္သူကိုယ္စားလွယ္ေတြကေရးဆြဲေသာအေျခခံဥပေဒကို ျပည္သူမွအတည္ျပု၍ ေပၚလာေသာ အစိုးရမွ တိုင္းျပည္ အာဏာကိုကိုင္ေဆာင္ကာ ျမန္မာနိုင္ငံကို ျပန္လည္ထူေထာင္ေပးရန္အတြက္ ျပည္သူကို ရွင္းလင္းျပတ္ သားေသာ စကားလံုးတိုတိုကို ေပးေသာ အခင္းအက်င္းတစ္ခုတည္းကိုသာလွ်င္ လုပ္ေဆာင္ရမည္ဟုယံုၾကည္ပါသည္။ ထိုမွတျခားေသာလမ္း၊ အခင္းအက်င္းလုပ္၍မရပါ။

ထိုသို ့၁၉၇၄ကဲ ့သို ့့ဒီတစ္ခါ၀ိုင္း၀န္း၍ ခင္းက်င္းၾကေသာ္ ကြ်န္ေတာ္ ေသခ်ာေပါက္ ေျပာရဲေသာ အေၾကာင္းကေတာ့ ျမန္မာနိုင္ငံသည္ ျပည္တြင္းစစ္ကိုမျငိမ္းသတ္နိုင္သလို တိုင္းျပည္မွာ ေတာင္ကိုရီးယားနွင့္ေျမာက္ကိုရီးယားကဲ့သို ့ႏွစ္ပိုင္းတိတိ ကြဲကိုကြဲမည္ဟု ေျပာနိုင္ပါသည္။ ထိုေၾကာင့္ ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ ့ တို ့တိုင္းျပည္ ကဗ်ာကဲ့သိုပင္ ထေလာ့ျမန္မာ၊အိုျမန္မာတို ့ ဟု တိုက္တြန္းကာ ကြ်န္ေတာ္တို ့ျပည္တြင္းျပည္ပ တြင္ေနၾကေသာ ျမန္မာတိုင္းရင္းသားေတြ အားလံုး မ်က္ေတာင္တစ္ခတ္ကိုဘဲၾကည့္မွာလား၊ ထာ၀ရလမ္းကိုၾကည့္မွာလားဆိုတာ ခြဲျခားသင့္ျပီဟု တိုက္တြန္းတင္ျပပါသည္။

ျမန္မာေျမေပၚတြင္ စစ္အာဏာရွင္စံနစ္ျဖုတ္ခ်ေရး ဒို့အေရး

ျမန္မာေျမေပၚတြင္ စစ္အာဏာရွင္စံနစ္က်ဆံုးေရး သည္ ပထမ

ျမန္မာေျမေပၚတြင္ စစ္အာဏာရွင္းစံနစ္ ထာ၀ရပေပ်ာက္ေရး နိုင္ငံသားတိုင္းေမြးရာပါတာ၀န္

စိုင္းမြန္၂၀၀၈ မတ္လ (၃) ရက္။

(ကိုစိုင္းမြန္၏ ဘေလာဂ္မွ ကူးယူေဖၚျပပါသည္။)